Episod 8
Suap demi suap, butir nasi di pinggan hampir susut. Denyut bisa sudah berkurang. Jauh di penjuru, aku lihat sepasang kekasih beradu domba. Gelak tawa kadangkala memecah arena. Aku basuh tangan. Kesat tisu. Nyalakan api rokok.
Dalam kabus hembusan, fikiranku kembali menerawang saat hubungan aku dengan Wanie semakin bertaut. Tiada lagi Nasir menemaniku, tiada lagi Wardah di sisi. Hanya aku dan Wanie, meneroka waktu di Kolej yang singkat cuma.
"Kenapa awak jarang datang kuliah ye?" soal Wanie penuh minat.
"Ada je datang, awak yang tak cari saya...." balas aku spontan, sambil memancing drama untuk dapatkan satu jawapan.
"Eleh..buat apa saya nak cari awak? Ntah apa - apa.."
Memang aku dan geng baju kotak bertali leher bintik jarang hadir ke kuliah. Nyaman di bilik lebih kuat memanggil berbanding pendingin hawa di dewan sana.
"Wanie, kalau awak tak cari, macamana awak tau saya tak datang?" bisik ku perlahan.
Drama yang aku reka hampir menjadi. Menerka apa yang ada di lubuk hati Wanie. Menunggu saat ia
diluah menjadi kata,
diungkap menjadi madah,
dan....
dipamer menjadi lukisan.....
"Hei, awak jangan perasan. Pn Hazami umum dalam kelas, awak tak datang kuliah dia 4 minggu dah!"
Cissss!! Pn. Hazami lagi....